Compensatie voor betaling transitievergoeding aan arbeidsongeschikte werknemers

Als het aan Minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ligt, worden werkgevers vanaf 1 januari 2020 door de overheid gecompenseerd voor de transitievergoedingen die zij betalen aan langdurig arbeidsongeschikte werknemers van wie het dienstverband wordt beëindigd. Dat geldt dan met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015, de datum van inwerkingtreding van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ), zo blijkt uit de beantwoording van Kamervragen door de Minister.

Om voor compensatie in aanmerking te komen dient aan een aantal voorwaarden te worden voldaan. De werkgever moet aan de werknemer natuurlijk wel een vergoeding betaald hebben en de arbeidsovereenkomst moet geëindigd zijn wegens langdurige arbeidsongeschiktheid (in de zin van artikel 7:669 lid 3 onder b BW). Dat wil zeggen dat de werknemer tenminste twee jaar arbeidsongeschikt moet zijn en herstel niet binnen 26 weken te verwachten valt. Daarbij maakt het geen verschil hoe de arbeidsovereenkomst is beëindigd (opzegging met toestemming van het UWV, ontbinding door de kantonrechter of beëindiging met wederzijds goedvinden door middel van het sluiten van een vaststellingsovereenkomst. De compensatie bedraagt ten hoogste het bedrag van de transitievergoeding waarop de werknemer aanspraak zou hebben op de eerste dag na het einde van het tijdvak waarin de werkgever gehouden was het loon door te betalen (over het algemeen 2 jaar na het intreden van de arbeidsongeschiktheid).

De regeling zoals die in het wetsvoorstel is opgenomen bevat een prikkel voor werkgevers om het dienstverband niet langer aan te houden na de loondoorbetalingsperiode van twee jaar (de zogeheten “slapende dienstverbanden”). Indien de werkgever de werknemer uiteindelijk ontslaat na een slapend dienstverband dan wordt de transitievergoeding berekend over de gehele duur van de arbeidsovereenkomst. De werkgever zal daarbij niet worden gecompenseerd voor de periode dat hij het dienstverband slapend heeft gehouden. De Minister wijst er verder op dat het laten voortduren van een arbeidsovereenkomst na twee jaar arbeidsongeschiktheid voor werkgever niet zonder verplichtingen is. De werkgever blijft zolang  het slapende dienstverband niet is beëindigd immers verplicht om zich in te spannen voor de re-integratie van de werknemer. Tevens dient hij de werknemer passende arbeid aan te bieden als dat voorhanden is.

Als werknemers met een slapend dienstverband zelf de arbeidsovereenkomst willen beëindigen is de werkgever in de regel geen transitievergoeding verschuldigd. Er is geen aanleiding om werknemers die de gang naar de kantonrechter maken financieel te ondersteunen, aldus de Minister.