BREAKING NEWS: Maaltijdbezorgers van Deliveroo zijn werknemers in plaats van ZZP’ers

Op 16 februari 2021 heeft het Gerechtshof Amsterdam bepaald dat de maaltijdbezorgers van Deliveroo ‘gewoon’ werknemers zijn met een arbeidsovereenkomst in plaats van ZZP’ers. Dit betekent dat zij onder andere meer rechtsbescherming hebben, recht hebben op het minimum- of CAO-loon en ook recht hebben op loondoorbetaling tijdens ziekte.

Wat was er aan de hand?

In 2018 heeft Deliveroo besloten om in het vervolg alleen nog maar met ZZP’ers te gaan werken. meestal waren dit jongeren met een bijbaantje. De FNV spande daarop een rechtszaak aan om te bepalen of de arbeidsrelatie tussen Deliveroo en de maaltijdbezorgers nu te kwalificeren valt als een arbeidsovereenkomst of een opdrachtovereenkomst.

De Hoge Raad heeft onlangs in 2020 in een arrest aangegeven dat bij de kwalificatiefase het niet van belang is of partijen daadwerkelijk de bedoeling hadden de overeenkomst al dan niet onder de regeling van de arbeidsovereenkomst te laten vallen maar dat het erom gaat of een werknemer zich verbindt om in dienst van de werkgever tegen loon gedurende zekere tijd arbeid te verrichten. In dat geval is er sprake van een arbeidsovereenkomst. Voor de kwalificatie moet dan gekeken worden naar de elementen ‘in dienst’, ‘loon’, ‘gedurende een zekere tijd werkzaam’ en het begrip’ arbeid’.

Het Gerechtshof

Het hof oordeelde op al deze punten positief. Samengevat de belangrijkste punten op een rij.

Bij het in dienst zijn is mede van belang dat er een gezagsverhouding aanwezig is. Daarvan was sprake omdat Deliveroo een bepaalde mate van gezagscontrole kon uitoefenen, de vrijheid voor de bezorgers om zelf een route te bepalen was beperkt en ook de contractsvorm werd door Deliveroo een aantal keer gewijzigd.

Bij het loon was onder andere van belang dat het loon door Deliveroo eenzijdig werd bepaald en laag was (bij een groot deel 40% van het minimumloon) waardoor er geen voorzieningen zoals ziekte, arbeidsongeschiktheid of werkloosheid door de bezorger gefinancierd konden worden. Het was juist Deliveroo die een verzekering hiervoor voor de bezorgers afsloot. Een dergelijk aangeboden verzekering past eerder bij de situatie van een arbeidsovereenkomst. Bij ruim tweederde van de bezorgers werden de werkzaamheden door de Belastingdienst aangemerkt als hobbymatig (dus geen ondernemerschap was aanwezig) en waardoor geen BTW verschuldigd was.

Verder was van belang dat de arbeid die de bezorgers verrichten, dat deden in een niet verwaarloosbare omvang deden.

Al met al oordeelt het hof dat alle omstandigheden bij elkaar genomen meer wijzen op de aanwezigheid van een arbeidsovereenkomst en concludeert het hof dat de bezorgers van Deliveroo werkzaam zijn op basis van een arbeidsovereenkomst.

Gevolgen

De bezorgers kunnen nu als werknemers worden aangemerkt, een arbeidsovereenkomst afdwingen, zij kunnen aanspraak maken op een hoger loon en hebben ook meer rechtsbescherming. De vraag is echter of de meeste, veelal jonge bezorgers, daar allemaal op zitten te wachten. Zij willen vrijheid en momenten kiezen om te werken, wat vooral inpasbaar moet zijn bij school, sporten en andere sociale elementen van hun leven. Dat kan natuurlijk anders zijn bij de bezorgers die van de bezorgdiensten moeten rondkomen en ook daar is sprake van, maar voor zover ik weet, wel in mindere mate.

Daarbij kan deze uitspraak ook gevolgen hebben voor de platformeconomie. De platformbedrijven  bestempelen zichzelf meer als doorgeefluik of bemiddelaar tussen vraag en aanbod van zelfstandige ondernemers. Daardoor zal er in hun optiek geen sprake zijn van werkgever- en werknemerschap. Deze uitspraak is een streep door de rekening en zal tot heroverweging moeten gaan leiden naar de wijze waarop de diensten worden aangeboden.

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:GHAMS:2021:392

Meer weten over de platformeconomie en de gevolgen van deze uitspraak. Bel of mail mij gerust.

Marc Haaijer. m.e.haaijer@ariensadvocaten.nl

030 463 77 27